Μέχρι σήμερα νομίζατε πως τα σκυλιά ξέρουν …. ξένες γλώσσες… εκτός την δικιά τους (τα γνωστά γαβγίσματα, μουρμουρητά, κλαψουρίσματα, σκυλίσιες συλλαβές…), σωστά; Πιστεύατε πως ξέρουν την δική σας γλώσσα. Είτε αυτή είναι ελληνικά, αγγλικά, γερμανικά, γαλλικά, κινέζικα κ.α. Μ’ αυτήν τέλος πάντων που επικοινωνείτε εσείς μαζί του. Χμ……
Δυστυχώς, τα σκυλιά δεν “μιλούν” καμία γλώσσα. Τα σκυλιά αντιλαμβάνονται τις λέξεις που τους λέτε μόνο ως ήχους.
Επιστήμονες δημοσίευσαν στο επιστημονικό περιοδικό “Current Biology” μια σημαντική έρευνα για το θέμα αυτό. Αναφέρουν πως ο εγκέφαλος ενός σκύλου λειτουργεί ακριβώς το ίδιο όπως του ανθρώπου. Επεξεργάζεται το συναισθηματικό “νόημα” ενός ήχου σε ένα συγκεκριμένο τμήμα του εγκεφάλου.
Κατά την διάρκεια της έρευνας, η ομάδα επιστημόνων σκάναρε τον εγκέφαλο ενός σκύλου ενώ έπαιζε διαφορετικούς ήχους. Διαπίστωσε πως τα σκυλιά ανταποκρίνονται πιο έντονα στα θετικά συναισθήματα παρά στα αρνητικά.
Αυτό δίνει μια εξήγηση στο ότι τα περισσότερα ζώα, συμπεριλαμβανομένου του σκύλου και του ανθρώπου, χρησιμοποιούν ήχους χαμηλής συχνότητας για να εκφράσουν μια απειλή ή να διεκδικήσουν την κυριαρχία. Ενώ σε ήρεμες καταστάσεις χρησιμοποιούν υψηλής συχνότητας ήχους και σύντομους, τόσο που αλλοιώνεται η φωνή σα να μιλάει κάποιος σε μωρό και το μιμείται.
Σίγουρα πολλοί από εσάς γνωρίζετε καλά την αντίδραση του σκύλου σας όταν του μιλάτε με χαρούμενη, ψηλή φωνή. Είναι κι αυτός χαρούμενος και πετάει ψηλά από την χαρά του. Ενώ όποτε του έχετε μιλήσει με χαμηλή φωνή κι απότομη, σκύβει τρομαγμένος ή κρύβει την ουρά του και σας κοιτά με φοβισμένο βλέμμα.
Ποιος είναι λοιπόν ο καλύτερος τόνος για την εκπαίδευση;
Σε γενικές γραμμές, όσον αφορά την θετική εκπαίδευση, ένας χαρούμενος κι αισιόδοξος τόνος είναι ο καλύτερος. Για παράδειγμα όταν λέτε στον σκύλο σας “έλα” με χαρούμενο κι ενθουσιασμένο τόνο στην φωνή σας, ενθαρρύνετε τον ενθουσιασμό και την ενέργεια. Με αποτέλεσμα να έρθει ο σκύλος κοντά σας τρέχοντας χαρούμενος κι ενθουσιώδης. Ενώ αν θα του φωνάξετε “έλα” με χαμηλό κι επιθετικό τόνο στην φωνή σας ή ακόμα χειρότερα με τρανταχτή, πομπώδες και σκληρή φωνή, τότε θα ακουστείτε απειλητικοί και το πιθανότερο είναι ο σκύλος σας να μην έρθει. Να μην σας ακούσει κι αντιθέτως να φύγει μακριά. Ή στην καλύτερη των περιπτώσεων, θα σας ακούσει αλλά όχι αμέσως και ή θα κοκαλώσει στην θέση του φοβισμένο, νευρικό κι αγχώδης ή θα έρθει με διστακτικά βήματα, χαμηλωμένο το κεφάλι και την ουρά στα σκέλια.
Αν θέλετε ο σκύλος σας να είναι τέλειος μαθητής στην εκπαίδευση, θα πρέπει η φωνή σας να είναι ήρεμη κι επιτακτική αλλά όχι σκληρή. Ανάλογα την εντολή όμως. Για παράδειγμα, αν θέλετε να μάθετε τον σκύλο σας πώς να δείξει αυτοσυγκράτηση, θα του πείτε “μείνε” ή “κάτσε” με επιτακτική και ήρεμη φωνή αλλά όχι σκληρή για να τον τρομάζετε. Η χροιά της φωνής σας σ’ αυτήν την περίπτωση δεν θα πρέπει να είναι ίδια με εκείνη που χρησιμοποιείτε όταν του λέτε χαρούμενος “πάμε βόλτα”! Γιατί αυτή η χροιά δηλώνει ενθουσιασμό, ενέργεια και σε καμία περίπτωση αυτοσυγκράτηση. Αν λοιπόν χρησιμοποιήσετε τον ίδιο τόνο φωνής και στις δύο περιπτώσεις ο σκύλος σας δεν θα κάτσει ποτέ κάτω! Το πιο σίγουρο είναι ότι θα έχει τρέξει να φέρει το λουρί και θα πηδάει ψηλά χαρούμενος.
Προσέξτε όμως μην το παρακάνετε όσον αφορά την ένταση. Δεν πρέπει να του φωνάζετε εκτός αν είναι μακριά και θέλετε να σας ακούσει. Δυστυχώς, ορισμένοι πιστεύουν πως αν ο σκύλος χαμηλώσει το κεφάλι του ή κρύψει την ουρά του ανάμεσα στα σκέλια, την ώρα που του φωνάζουν ή ουρλιάζουν τις εντολές με έντονο και θυμωμένο ύφος, τότε αυτή η αντίδραση σημαίνει πως κατάλαβε την εντολή και τι του ζήτησαν. Λάθος! Η αντίδραση αυτή σημαίνει πως νομίζει πως κάτι κακό έκανε κι εκείνη τη στιγμή τον μαλώνουν. Η πραγματικότητα είναι μία : το σκυλί φοβάται την δυνατή και θυμωμένη φωνή.
Γενικά να θυμάστε πως η σταθερότητα του τόνου της φωνής είναι σημαντική ειδικά όταν το σκυλί σας βρίσκεται στα αρχικά στάδια της εκπαίδευσης. Ορισμένα σκυλιά χρειάζεται να ακούσουν από 50 έως 100 φορές τη νέα εντολή μέχρι να μπορέσουν να ανταποκριθούν ικανοποιητικά σε μια συμπεριφορά. Άρα λοιπόν πρέπει να κρατάτε σταθερά έναν τόνο για κάθε εντολή.
Κάντε το πείραμα και πείτε του κάτι κακό ή αρνητικό αλλά με την χαρούμενη χροιά της φωνής σας. Για παράδειγμα “είσαι κακάσχημο και κακό αγόρι”… (λέμε τώρα!) έχοντας τον μωρουδίστικο τόνο στην φωνή σας. Ψηλό και χαρούμενο. Ο σκύλος σας θα κουνάει την ουρά του χαρούμενος και ίσως σας γλύψει ευτυχισμένος ή φέρει ένα παιχνίδι να παίξετε…..! Αυτό είναι ένα τρανταχτό παράδειγμα για να σας δείξει πως στην πραγματικότητα ένας σκύλος δεν γνωρίζει “ξένες γλώσσες”. Απλά, αναγνωρίζει ήχους και τον τόνο της φωνής σας.