ΨΥΛΛΟΙ
Οι ψύλλοι είναι πραγματικοί καλλιτέχνες στον πολλαπλασιασμό. Από έναν και μόνο ψύλλο μέσα σε λίγες εβδομάδες γεννιούνται πάνω από 100.000 ψύλλοι. Ένα πολύ μικρό μέρος από αυτούς ζει πάνω στον σκύλο, διότι στο μεγαλύτερο μέρος των σταδίων της ανάπτυξής τους οι ψύλλοι ενσωματώνονται στο γύρω περιβάλλον.
Οι ψύλλοι μπορούν, ακριβώς όπως και τα τσιμπούρια, να μεταδίδουν ασθένειες μέσω της μύζησης αίματος. Πέρα από αυτό, ενέχεται ο κίνδυνος της αλλεργίας στο σάλιο του ψύλλου, η οποία είναι μία από τις πιο κοινές αλλεργίες στους σκύλους. Ένα και μόνο τσίμπημα αρκεί για να προκαλέσει μια ισχυρή αντίδραση της επιδερμίδας.
Γνωρίζατε ότι μόνο οι ενήλικοι ψύλλοι ζουν πάνω στα ζώα; Όλα τα άλλα στάδια της ανάπτυξης, όπως αυγά, προνύμφες ή νύμφες ζουν στο περιβάλλον των σκύλων, δηλαδή στα καλάθια, στις οροφές, στα χαλιά… Αυτό σημαίνει ότι μόνο το 5% του πληθυσμού τω
ν ψύλλων βρίσκεται πάνω στα ζώα και το υπόλοιπο 95% στο άμεσο περιβάλλον!
Ποια είναι τα στάδια ανάπτυξής τους;
- Ξεκινούν από 50% αυγά
- Από αυτά 35% προνύμφες
- 10% νύμφες
- 5% ενήλικοι
Δηλαδή, μόνο το 5% του συνόλου των ψύλλων ζει πάνω στα ζώα!
Οι ψύλλοι τρέφονται από το αίμα του σκύλου μέσα σε μόλις 5 – 10 λεπτά.
Οι ψύλλοι μπορούν μέσα σε 24 ώρες από την προσβολή του σκύλου να γεννήσουν αυγά.
Οι ψύλλοι μεταδίδουν ή προκαλούν ασθένειες, όπως:
- Αλλεργία στο σάλιο του ψύλλου
- Dipylidium caninum (παράσιτο ταινία)
- Rickettsia felis
ΤΣΙΜΠΟΥΡΙΑ
Σχεδόν τίποτα δεν είναι τόσο αποκρουστικό όσο τα τσιμπούρια. Μπορούν να μεταδώσουν επικίνδυνες ασθένειες και να θέσουν σε κίνδυνο την υγεία τόσο του ανθρώπου όσο και του ζώου. Τα τσιμπούρια είναι φορείς ορισμένων ασθενειών, οι οποίες μεταδίδονται στο ζώο ή στον άνθρωπο μέσω της μύζησης. Για το λόγο αυτό είναι ιδιαίτερα σημαντικό τα τσιμπούρια να απωθούνται πριν να έχουν τη δυνατότητα να τραφούν με αίμα.
Γνωρίζατε ότι τα τσιμπούρια παραμονεύουν κατά κύριο λόγο τα θύματά τους κρυμμένα στο γρασίδι; Το να σκαρφαλώσουν ψηλότερα θα σήμαινε ένα πολύ μεγάλο κόστος σε ενέργεια, γιατί τα τσιμπούρια πρέπει κατά διαστήματα να μπαίνουν στο έδαφος για να συλλέγουν νερό. Έτσι, με τη μετανάστευσή τους πάνω στους σκύλους, εξοικονομούν ενέργεια και ταυτόχρονα εξελίσσονται.
Τα τσιμπούρια μπορούν να επιβιώσουν για μεγάλο χρονικό διάστημα.
Τα τσιμπούρια αντέχουν στον πάγο.
Σε όλα τα στάδια της ανάπτυξής τους (προνύμφες, νύμφες, ενήλικα) τρέφονται με αίμα.
Πριν από την ωοτοκία, ένα τσιμπούρι τρέφεται με αίμα σε ποσότητα ίση με έως 600 φορές το ίδιο του το βάρος!
Τα τσιμπούρια μεταδίδουν ασθένειες από τα άγρια ζώα στα κατοικίδια ζώα.
Τα τσιμπούρια μπορούν να κάνουν έως και 3.000 αυγά τη φορά!
Ασθένειες που μεταδίδονται από τα τσιμπούρια (στην Ευρώπη) :
1. Ixodes ricinus
- Βορρελίωση ή Νόσος του Lyme
- FSME
- Αναπλάσμωση
2. Dermacentor reticulatus
- Πιροπλάσμωση
3. Rhipicephalus sanguineus
- Ερλιχίωση
- Πιροπλάσμωση
ΚΟΥΝΟΥΠΙΑ, ΣΚΝΙΠΕΣ, ΣΤΑΒΛΟΜΥΓΕΣ
Στο πλαίσιο των σταθερά μεταβαλλόμενων κλιματολογικών συνθηκών, τα διάφορα είδη των κουνουπιών προωθούνται στην Κεντρική Ευρώπη, είδη τα οποία μέχρι πριν από μόλις λίγα χρόνια τα συναντούσε κανείς στη Νότια Ευρώπη, δηλαδή σε θερμότερα κλίματα. Αυτό αυξάνει τον κίνδυνο των νόσων που μπορούν να μεταδοθούν από αυτά τα είδη κουνουπιών.
Αντιπροσωπευτικό παράδειγμα είναι η λεϊσμανίωση καθώς και η διροφιλαρίωση που είναι γνωστό ότι μπορούν να οδηγήσουν τους σκύλους στο θάνατο. Ιδιαίτερα δραστήριοι είναι οι φορείς της λεϊσμανίωσης και της διροφιλαρίωσης στη Νότια Ευρώπη και κυρίως στις Μεσογειακές χώρες.
Τα κουνούπια και οι σκνίπες πολλαπλασιάζονται σε στάσιμα ύδατα.
Τα κουνούπια βρίσκονται σε οποιοδήποτε μέρος του κόσμου.
Ένας σκύλος μπορεί μέσα σε μία μόνο νύχτα να δεχθεί πάνω από 80 τσιμπήματα!
Το τσίμπημα της σταβλόμυγας είναι πολύ επώδυνο! 206 φορές πιο επώδυνο από το τσίμπημα ενός “κανονικού” κουνουπιού!
Ασθένειες που μεταδίδονται από τα κουνούπια:
- φορέας της διροφιλαρίωσης ( σκουλήκι της καρδιάς)
Ασθένειες που μεταδίδονται από τις σκνίπες:
- φορέας της λεϊσμανίωσης (καλαζάρ)
Ασθένειες που μεταδίδονται από τις σταβλόμυγες:
- Επώδυνο τσίμπημα
- Νέκρωση των πτερυγίων των αυτιών