Σκέπτομαι…
Πως εσείς οι άνθρωποι είστε περίεργα πλάσματα…
Παίρνετε έναν σκύλο για φύλακα, τον δένετε στον κήπο. Παίρνετε έναν σκύλο για συντροφιά, τον δένετε στον κήπο. Βρήκατε ένα αδέσποτο, το μαζέψατε και το δέσατε στον κήπο. Κάποιος φίλος, γνωστός ή συγγενής, σας έδωσε έναν σκύλο ή μάλλον τον φορτωθήκατε χωρίς να τον θέλετε και τώρα πού είναι; Στον κήπο φυσικά! Παίρνετε έναν σκύλο εργασίας γιατί π.χ είστε κυνηγός και θέλετε ένα κυνηγόσκυλο, πού το αφήνετε; Κάτσε να σκεφτώ… Στον κήπο, μήπως;
Αλήθεια, όλοι εσείς που ανήκετε σε μια απ’ αυτές τις κατηγορίες, νομίζετε πως είστε φιλόζωοι;
Εσείς που παίρνετε έναν σκύλο-φύλακα, όταν τον έχετε δεμένο στον κήπο κοιμάστε ήσυχοι νοιώθοντας ασφαλής; Τι νομίζετε πως μπορεί να κάνει ο σκύλος – φύλακας σε μια πιθανή διάρρηξη; Τίποτα. Άντε να γαβγίσει, και; Ο διαρρήκτης θα προσπεράσει ήσυχα κι ωραία τον αλυσοδεμένο σκύλο και θα εισβάλει στον χώρο σας με άνεση. Τι καταφέρατε σ’ αυτήν την περίπτωση; Τίποτα. Γιατί για να ξέρετε, σκύλο – φύλακα δεν έχετε. Καλύτερα ονομάστε τον σκύλο – συναγερμό. Τώρα, ύστερα απ’ τον συναγερμό… βγάλτε τα πέρα μόνοι σας…
Μήπως θα έπρεπε για την δική σας ασφάλεια (κι όχι του διαρρήκτη σύμφωνα με την λαϊκή παροιμία “Οι πόρτες είναι ανοιχτές και τα σκυλιά δεμένα”), να αφήνετε τον σκύλο σας να κυκλοφορεί ελεύθερος μέσα στο σπίτι για να μπορεί να προστατέψει τον χώρο χωρίς αλυσίδες, χωρίς δεσμεύσεις. Τι σημαίνει αυτό; Ο διαρρήκτης όταν βλέπει έναν σκύλο δεμένο, δεν φοβάται. Τι θα του κάνει ο σκύλος; Ενώ, όταν τον ακούει να είναι ελεύθερος μέσα στο σπίτι; Κι όχι να τον κλείσετε μέσα σ’ ένα δωμάτιο γιατί μ’ αυτή τη λογική ο ανεπιθύμητος επισκέπτης θα μπει από άλλη πόρτα ή παράθυρο ή τέλος πάντων δεν θα μπει καν σ’ εκείνο το δωμάτιο και θα συνεχίσει ανενόχλητος την δουλειά του ακούγοντας τα λυσσασμένα γαβγίσματα πίσω από την κλειστή πόρτα.
Εσείς που παίρνετε έναν σκύλο για συντροφιά, γιατί τον αφήνετε στον κήπο; Φανταστείτε το σκηνικό…Εσείς κάθεστε αραχτός στον καναπέ και βλέπετε τηλεόραση, στρέφεστε προς το παράθυρο και βλέπετε τον σκύλο σας που είναι δεμένος στην αυλή να σας κοιτά με το χαζοχαρούμενό του ύφος αυτό που σας καλεί να παίξετε. Εσείς τι νοιώθετε; Πως σας κάνει συντροφιά ο σκύλος σας; Θα το ήθελε πολύ, πιστέψτε με, αλλά όταν τον έχετε δεμένο τόσα μέτρα έξω απ’ το σπίτι, τι να κάνει; Ποιος είναι; Ο superdog ή ο spiderdog; Σκεφτείτε το λιγάκι, μη ζείτε με αυταπάτες. Σ’ αυτή τη περίπτωση συντροφιά δεν μπορεί να κάνει κανείς σε κανέναν.
Υπάρχει κι η κατηγορία των φιλόζωων κατ’ επιλογή. Δηλαδή, μαζεύουν ένα κακόμοιρο, πεινασμένο και ίσως άρρωστο σκυλάκι απ’ το δρόμο. Μπράβο τους! Κάνανε ό,τι καλύτερο. Αλλά τελικώς παίρνουν την απόφαση να το δέσουν στον κήπο. Εσείς που ανήκετε σ’ αυτήν την κατηγορία θα μου πείτε : “Ε, και; Πολύ καλά έκανα. Μια χαρά ζει. Έχει το φαΐ του και δεν είναι στον δρόμο…”. Αυτό δεν θα λέγατε; Πιστεύετε δηλαδή πως είσαστε σωστοί. Σωστά; Λάθος. Δεν φταίει σε τίποτα το άμοιρο το σκυλάκι να του στερήσετε την ελευθερία του. Προτιμότερο θα ήταν , αν όχι να το βάλετε μέσα στο σπίτι σας, να το αφήσετε εκεί που το βρήκατε, αφού βέβαια το φροντίσετε και να του πηγαίνετε φαγητό στο ίδιο σημείο. Το σκυλάκι θα το εκτιμήσει πολύ που θα το φροντίζετε και παράλληλα θα είναι ελεύθερο να κάνει και να πάει όπου θέλει όπως έχει μάθει τόσον καιρό.
Η άλλη κατηγορία είναι ένας συγγενής σας ή κάποιος γνωστός σας να σας χαρίσει έναν σκύλο για διαφόρους λόγους, π,χ γέννησε το δικό τους σκυλάκι και μοιράζουν τα κουτάβια ή το παιδί σας ήθελε σκύλο αλλά μετά του “έφυγε” η όρεξη, το παράτησε και τι να κάνετε; Συνεχίζετε και το κρατάτε χωρίς τη θέλησή σας ( πάλι καλά που δεν προσθέσατε άλλο ένα αδέσποτο στον δρόμο). Σας είναι βάρος και το δείχνετε. Του πετάτε ένα κομμάτι ψωμί, πού αλλού; Στον κήπο φυσικά και προσπαθείτε να το πετάξετε όσο πιο κοντά του γιατί η αλυσίδα είναι κοντή και μπορεί να μην το φτάσει… Το φορτωθήκατε, αλλά δεν έχετε την λογική να το δώσετε σε κάποιον φιλόζωο (γιατί εσείς δεν είστε!). Να το δώσετε σε κάποιον που θα το αγαπήσει πραγματικά και δεν θα το βλέπει σαν βάρος.
Και τέλος, είστε κυνηγός και εκτός απ’ την καραμπίνα σας τι άλλο θέλετε να “κουβαλάτε” μαζί σας στο κυνήγι; Ένα κυνηγόσκυλο φυσικά. Με την δική σας κατηγορία, λυπάμαι, δεν θέλω ν’ ασχοληθώ καθόλου!
Η δικαιολογία που συμβαίνουν όλα αυτά τα παραπάνω είναι πως δεν θέλετε ένα ζώο μέσα στο σπίτι σας, κι οι λόγοι πολλοί:
α) Ο σκύλος έχει τρίχες και μαδάει μέσα στο σπίτι
β) Ο σκύλος είναι ζώο και τα ζώα δεν μένουν μέσα στο σπίτι
γ) Δεν χωράμε όλοι μαζί μέσα στο σπίτι
Και δεκάδες άλλες δικαιολογίες που κατ’ εμέ, συγνώμη που θα το πω, είναι φτηνές δικαιολογίες. Με μία απάντηση : Όλοι οι καλοί χωράνε, ακόμα και οι σκύλοι που μπορεί να είναι ζώα αλλά ανθρωπονόητα ζώα και πολλές φορές καλύτερα κι απ’ τον άνθρωπο και φυσικά, καθαρίστε το σπίτι σας λίγο περισσότερο δεν θα πάθετε τίποτα ή κουρέψτε το σκύλο για να ησυχάσετε ( αν είναι βέβαια ράτσα που μπορεί κάποιος να το κουρέψει).
Όλα αυτά αν θέλετε να έχετε έναν σκύλο, γενικά. Αλλιώς, δεν είστε υποχρεωμένοι να αποκτάτε έναν χωρίς να το θέλετε. Απλά, σκεφτείτε τα παραπάνω, γιατί ο σκύλος είναι ζώο της αγέλης και έχει ανάγκη από επικοινωνία και συντροφιά. Καταλαβαίνετε λοιπόν πως όταν είναι αλυσοδεμένος ή μόνος του στον κήπο, είναι δυστυχισμένος. Τον αιχμαλωτίζετε χωρίς λόγο. Κι αν νομίζετε πως είστε φιλόζωος κάνετε λάθος. Το να φυλακίζεις σωματικά και ψυχολογικά ένα ζωντανό και να το θεωρείς τυχερό επειδή απλά του δίνεις ένα πιάτο φαγητό δεν σημαίνει πως είσαι και φιλόζωος…
Τέλος πια στα βαρελόσκυλα και στην χωρίς ουσία αιχμαλωσία τους…
20
20
