Καλησπέρα κι απο μένα,
Λέγομαι Μάρσα και είμαι ημίαιμο κυνηγόσκυλο Πόσεβιτς. Είμαι σίγουρη πως οι περισσότεροι δεν θα γνωρίζετε αυτή τη ράτσα. Ο λόγος είναι απλός. Η καταγωγή μου είναι από την πρώην Γιουγκοσλαβία κυρίως τη Βοσνία. Τη ράτσα αυτή σπάνια την βρίσκει κανείς εκτός Γιουγκοσλαβίας. Για να φανταστείτε αν κάποιος θελήσει να αποκτήσει ένα Πόσεβιτς θα είναι αρκετά δύσκολο, δηλαδή μεγάλες λίστες αναμονής και υψηλές τιμές. Αυτό δεν σημαίνει πως είμαι η μοναδική στην Ελλάδα, απλά είμαι ένα σπάνιο είδος αν και ημίαιμο. Κακά τα ψέμματα, ακόμη και ημίαιμη… αξίζω πολλά! Δεν συμφωνείτε; Κοιτάξτε φάτσα!
Πραγματικά, δεν τη βρίσκεις εύκολα… Τέλος πάντων, αν θέλετε να μάθετε περισσότερα για την ράτσα αυτή, που παρεμπιπτόντως, δεν θα βρείτε εύκολα πληροφορίες σε ελληνικές ιστοσελίδες (για ευνόητους λόγους), θα πρέπει να ψάξετε στα αγγλικά Posavac Hound.
Μία από τις ξένες ιστοσελίδες είναι : www.dogbreedinfo.com ή www.heydogs.com ή μπορείτε όπως είπαμε παραπάνω να ψάξετε απλά με την λέξη posavac hound.
Λοιπόν, αυτά για την καταγωγή μου για την οποία είμαι πολύ περήφανη και σημειωτέων δεν την γνωρίζανε οι σκυλογονείς μου όταν με αποκτήσανε απλά με διάλεξαν γιατί ήμουν όμορφη… Ύστερα όμως ένας κυνηγός τους είπε όλη την αλήθεια για μένα κι έτσι είναι κι αυτοί περήφανοι με την σειρά τους. Βέβαια, το μεγάλο μου παράπονο είναι πως δεν το διατυμπανίζουν παντού όταν ρωτάνε για μένα, απλά λένε πως είμαι ημίαιμο κυνηγόσκυλο. Εκείνες τις στιγμές η ανίδρασή μου είναι να τους καρφώνω στα μάτια με το αιωνίως θλιμμένο βλέμμα μου, ανοίγω τα πελώρια αυτιά μου και στρίβω το κεφάλι με απορία σα να τους λέω ” έϊ, γιατί με κρύβετε”; Αλλά ξέρω πως οι σκυλογονείς μου είναι low profile και δεν τους αρέσει να κάνουν φιγούρα όπως άλλοι με τις pedigree ράτσες τους (που παρεμπιπτόντως δεν πιάνουν μία μπροστά μου παρ’ όλο που είμαι ημίαιμη).
Ενώ, αντιθέτως, εμένα μ’ αρέσει να το φωνάζω (όπως το έχετε καταλάβει), αλλά ποιος μ’ ακούει; Μόνο οι σκύλοι των άλλων ιδιοκτητών ίσως να με ακούνε, αλλά πιστέψτε με, δεν δίνουν δεκάρα γι’ αυτές τις λεπτομέρειες. Την σκυλομαμά μου την γνωρίσατε όταν έκανε τις συστάσεις στην αρχή. Τον σκυλομπαμπά μου δύσκολα θα τον πείσω να τον γνωρίσετε γιατί είναι low profile. Εξάλλου, οι σκυλογονείς μου ό, τι είχαν να κάνουν το κάνανε. Με αποκτήσανε με μεγάλη χαρά κι εγώ κατέκτησα τις καρδιές τους εύκολα. Τώρα, ξεκινάει το δικό μου έργο αφού έφτασα 15 μηνών ήρθε η στιγμή να κατακτήσω και τις δικές σας καρδιές με αυτό το blog όπου θα είναι ένα είδος ημερολογίου, με βαθυστόχαστες σκέψεις, πολλές ειδήσεις, παράπονα κι ίσως καταγγελίες κι όλα αυτά σε συνδυασμό με την δική σας βοήθεια, όπως πληροφορίες κι ό, τι άλλο θέλετε να μοιραστείτε μαζί μου.
Καλώς ήρθατε λοιπόν στο blog μου και θα τα ξαναπούμε σύντομα. Δηλαδή, αύριο, γιατί θα σας επισκέπτομαι καθημερινά.
20
20
