Πολλοί άνθρωποι πιστεύουν πως όταν “φύγουν” τα σκυλιά τους γίνονται άγγελοι. Ότι το πνεύμα τους δεν πεθαίνει ποτέ κι ότι είναι πάντα δίπλα τους και τους προστατεύει.
Υπάρχουν πολλές μαρτυρίες ανθρώπων γύρω απ΄ αυτό το θέμα και παρακάτω θα δούμε μία απ’ αυτές.
Η Suzan Chernak McElroy παρουσιάζει μια τέτοια υπόθεση στο βιβλίο Animals as teachers and healers. Όπου ένας σκύλος ράτσας Κόλεϊ, εμφανίστηκε ως δια μαγείας από το πουθενά για να προστατέψει μια άγνωστη γυναίκα.
Η γυναίκα βιαζόταν και για να φτάσει έγκαιρα στον προορισμό της, αποφάσισε να κόψει δρόμο μέσα από ένα κακόφημο και σκοτεινό πάρκο. Ένα μέρος όπου σύχναζαν κακοποιά στοιχεία και σίγουρα δεν ήταν ένα ασφαλές μέρος για να το διασχίσει μια γυναίκα μόνη της την νύχτα.
Την στιγμή που μπήκε μέσα στο πάρκο η γυναίκα, εμφανίστηκε ξαφνικά από το πουθενά ένας σκύλος κι έτρεξε κοντά της. Την ακολούθησε περπατώντας δίπλα της κρατώντας όλη την ώρα μια προστατευτική στάση. Η γυναίκα ένιωθε όντως ότι δεν την ακολουθούσε απλώς ένας αδέσποτος σκύλος, αλλά ότι την προστάτευε με την παρουσία του. Της θύμισε τον αγαπημένο της σκύλο της ίδιας ράτσας που είχε στην παιδική της ηλικία.
Ως απόδειξη των παραπάνω, εκείνο το βράδυ την πλησίασαν τρεις φορές άντρες που έδειχναν οι κινήσεις τους πως είχαν άγριες διαθέσεις. Κάθε φορά, ο σκύλος φύλακας άγγελός της, έβγαινε μπροστά της και τους γάβγιζε απειλητικά με αποτέλεσμα η στάση του να αποθαρρύνει τους κακοποιούς και να τους κάνει να απομακρυνθούν φοβισμένοι.
Το περίεργο στην όλη υπόθεση βρίσκεται στο τέλος της αφήγησης της μαρτυρίας, όπου….
Όταν η γυναίκα έφτασε έξω από το σπίτι της, γύρισε και κοίταξε δίπλα της, στην πλευρά όπου την συνόδευε όλη την ώρα ο άγνωστος σκύλος, για να τον ευχαριστήσει με τον τρόπο της, να του δώσει ένα χάδι και να τον φροντίσει…. Αλλά ο σκύλος ήταν άφαντος! Δεν υπήρχε πουθενά!
Όπως ένας άγγελος προστάτης, εμφανίστηκε την κατάλληλη στιγμή κι εξαφανίστηκε από προσώπου γης όταν η αποστολή του είχε ολοκληρωθεί… Τότε η γυναίκα σκέφτηκε ότι ίσως …. να ήταν ο δικός της σκύλος… εκείνος που είχε ζήσει μαζί του στα παιδικά της χρόνια μα είχε “φύγει” από κοντά της εδώ και πολύ καιρό….