Συνηθισμένες ενδείξεις άγχους όσον αφορά την συμπεριφορά, είναι:
-
Χαμηλή στάση του σώματος ή μάζεμα (κούρνιασμα στην άκρη)
-
Μετατόπιση του βάρους του στα πίσω πόδια
-
Αργή ή έντονη κίνηση
-
Ανησυχία ή έντονος βηματισμός
-
Ένταση στο βλέμμα και στο στόμα, δείχνει δόντια ή σφιγμένα χείλη
-
Πλαϊνό βλέμμα που να φαίνεται περισσότερο το λευκό του ματιού
-
Έντονο βλεφάριασμα ή γρήγορες κινήσεις του ματιού δεξιά αριστερά
-
Κατσούφιασμα
-
Σκύψιμο και κρύψιμο κεφαλιού σαν στρουθοκάμηλος
-
Σφιχτές χούφτες
-
Τρίψιμο μύτης
-
Ασυνήθιστη ντροπαλότητα
-
Κλείνεται στον εαυτό του αποφεύγοντας κάθε επαφή και κρύβεται σε άλλο δωμάτιο
Συνηθισμένες ενδείξεις άγχους όσον αφορά την υγεία, είναι :
-
Διεσταλμένες κόρες
-
Τρέχουν τα σάλια
-
Αργή αναπνοή
-
Φουντωμένα κόκκινα αυτιά στο εσωτερικό ενώ θα έπρεπε να είναι λευκά
-
Ανεξήγητη μείωση κιλών
-
Ασυνήθιστα μαλακά κόπρανα
Επίσης, άλλα συμπτώματα άγχους στην συμπεριφορά:
- Νευρικότητα: αιφνιδιάζεται εύκολα και είναι ανήσυχος.
- Ακατάπαυστη κινητικότητα : δεν μπορεί να χαλαρώσει ακόμα και στα μέρη όπου κοιμάται και τινάζεται σε οποιοδήποτε θόρυβο. Συνήθως τα σκυλιά με την συγκεκριμένη ένδειξη στρες, τραβάνε μπροστά όταν είναι δεμένα με το λουρί στην βόλτα σα να τα κυνηγάει κάποιος.
- Υπερβολικές αντιδράσεις : σε καταστάσεις όπου φυσιολογικά θα ήταν άλλη στιγμή ήρεμος, αντιδρά έντονα με επιθετικό ή δειλό τρόπο.
- Αποστασιοποίηση ή φτωχή συγκέντρωση : υπερβολικά ήρεμος με παγωμένο βλέμμα σα να κοιτά το κενό. Αποφεύγει εντελώς κάθε είδους επικοινωνίας. Ή αδυνατεί να συγκεντρώσει την σκέψη του για παράδειγμα την ώρα της εκπαίδευσης.
- Αφηρημάδα : ενώ έχει μάθει καλά κάποια εντολή κάποια στιγμή μοιάζει σα να έχει πάθει μπλακάουτ και την έχει ξεχάσει.
-
Αφόδευση και ούρηση: ένας μεγάλος και ξαφνικός φόβος απελευθερώνει αδρεναλίνη και ενεργοποιεί αυτήν την κατάσταση.
- Ανάσπαση του πέους στα αρσενικά σκυλιά: συνήθως ανασπάται μόνο το μπροστινό μέρος (η μύτη) σε αντίθεση με την κατάσταση ζευγαρώματος.
- Καβάλημα : Το καβάλημα δεν είναι πάντα σεξουαλικά παρακινούμενο αλλά μπορεί, επίσης, να έχει προκληθεί λόγω άγχους. Συχνά συναντάται σε αγέλες ημίαιμων σκύλων και είναι λανθασμένα μπερδεμένο με ένδειξη κυριαρχικότητας. Ωστόσο, σημαντικοί κυνολόγοι συμφωνούν ότι το καβάλημα, με τις τυπικές κινήσεις της λεκάνης, δεν είναι απαραίτητα κυριαρχική συμπεριφορά, σε αντίθεση με το δάγκωμα στην περιοχή της μύτης και την τοποθέτηση του κεφαλιού πάνω στο λαιμό ή στη ράχη του άλλου σκύλου. Παρεμπιπτόντως, το καβάλημα δε συναντάται μόνο με άλλα σκυλιά, αλλά επίσης με ανθρώπους ή αντικείμενα, όπως η κουβέρτα ύπνου του σκύλου ή το μαξιλάρι του καναπέ. Δεν το κάνουν μόνο τα αρσενικά σκυλιά, αλλά και τα θηλυκά.
Αν ένα κουτάβι δείξει αυτή τη συμπεριφορά μπορεί να είναι ένα σημάδι στρες, αλλά μπορεί να είναι, επίσης, ένας παιχνιδιάρικος τρόπος να δοκιμάσει πρότυπα συμπεριφοράς, χωρίς να κρύβεται κάποια σοβαρή πρόθεση από πίσω. Για να μπορέσετε να αποφασίσετε ποια από τις δύο περιπτώσεις είναι, πρέπει να λάβετε υπ’ όψιν τη γενική εικόνα και εν γένει το φάσμα συμπεριφορών. - Υπερσεξουαλικότητα ή Υποσεξουαλικότητα : όταν συμβαίνει αυτό ο σκύλος αντιδρά με αυταρχικό τρόπο στο αντίθετο φύλο ή αδιαφορεί πλήρως σε σεξουαλικές συμπεριφορές.
-
Υπερβολικός αυτό – καλλωπισμός : υπερβολικό γλείψιμο συνήθως στα άκρα, στην ουρά και στην περιοχή των γεννητικών οργάνων όπου μπορεί να οδηγήσει στις αυτό – προκαλούμενες πληγές. Αν αυτά τα μέρη του σώματος είναι τόσο ανοιχτά και πρησμένα ώστε να πονούν, το σώμα απελευθερώνει ενδορφίνες (επίσης ονομασμένες «χαρούμενες ορμόνες») που ανακουφίζουν τον πόνο και ανεβάζουν τη διάθεση. Αυτή η ευφορογενής επίδραση δίνει τη δυνατότητα στο σκύλο να αντιμετωπίζει βαρύτατες καταστάσεις πιο εύκολα, και έτσι ένας βίαιος κύκλος έχει ξεκινήσει, ο οποίος είναι δύσκολο να σταματήσει.
- Καταστροφή αντικειμένων : ειδικά αν το κάνει ο σκύλος όταν μένει μόνος του τότε είναι στρες αποχωρισμού.
- Συνεχές γάβγισμα : αν κλαψουρίζει ή γαβγίζει έντονα και συνέχεια κι αν τα κάνει όλα αυτά ειδικά όταν μένει μόνος του τότε είναι στρες αποχωρισμού.
- Δύσκαμπτα μουστάκια : τα μουστάκια του σκύλου όταν είναι στρεσαρισμένος είναι δύσκαμπτα και τρέμουν.
- Σηκωμένες τρίχες στην ράχη : Συχνά παρερμηνεύεται λάθος σαν ένα σημάδι επιθετικότητας. Συμβαίνει όταν ο σκύλος είναι στρεσαρισμένος, νιώθει ανασφαλής, είναι υπερβολικά χαρούμενος και/ή σε άλλες συναισθηματικά φορτισμένες καταστάσεις.
-
Τεντωμένοι μύες λόγω αυξημένης μυικής σύσπασης : Ο κύριος λόγος που ένα στρεσαρισμένο σκυλί δεν πρέπει ποτέ να εξαναγκάζεται να εκτελεί τις εντολές «κάτσε» και «κάτω» είναι ότι του αφαιρούμε τη δυνατότητα να κινηθεί για να χαλαρώσει τους τεντωμένους μύες του.
Αν ο σκύλος δεν έχει τη δυνατότητα να κινηθεί, θα μπορούσε να καταλήξει σε τρέμουλο ή ακόμα και σε επίπονες μυϊκές συσπάσεις, οι οποίες οδηγούν σε μεγαλύτερη ετοιμότητα για επιθετικότητα. Σε ακραίες περιπτώσεις, οι μυϊκές συσπάσεις μπορούν να είναι τόσο δυνατές που μοιάζουν με επιληπτική κρίση.
- Τρέμουλο : Όσο η μυϊκή σύσπαση αυξάνεται κατά τη διάρκεια του στρες, το σώμα προσπαθεί να χαλαρώσει τους τεντωμένους μύες μέσω της κίνησης, ώστε να αποφευχθούν οι συσπάσεις.
- Κροτάλισμα με τα δόντια : όταν ένας σκύλος κροταλίζει τα δόντια του μανιωδώς τότε το άγχος του έχει ξεπεράσει κάθε όριο.
- Έκπληκτα μάτια ή γουρλωμένα ή μάτια που τρεμοπαίζουν.
- Επίμονο κοίταγμα σε άλλο ζώο ή αντικείμενο : Ο σκύλος κρατάει αυτό που του φαίνεται αγχωτικό ή τρομακτικό σταθερά στο οπτικό του πεδίο ώστε να εξακριβώσει τι ακριβώς πιστεύει ότι είναι αυτό το επικίνδυνο πράγμα και να μπορεί να αντιδράσει σύμφωνα με τη μέθοδο «fight or flight» (μάχη ή πτήση-διαφυγή).
- Συχνή επανάληψη : αν κάνει τις ίδιες κινήσεις πολλές φορές όπως να κυνηγάει την ουρά του, να κάνει οχτάρια, κύκλους, να γαβγίζει μονοτονικά και το υπερβολικό γλείψιμο.
-
Δάγκωμα στο λουρί: αρχικά φαίνεται ως παιχνίδι αλλά θα πρέπει να παρατηρήσετε αν το κάνει αυτό μετά από κάποια έντονη κατάσταση που υπήρξε ένταση και δυσκολεύτηκε να την αντιμετωπίσει. Αυτή η συμπεριφορά παρατηρείται συχνά σε σκυλιά που μένουν σε καταφύγια. Το να ζουν με άλλα σκυλιά σε τόσο κοντινή απόσταση τοποθετεί πολύ μεγάλο φορτίο στρες σε αυτά τα σκυλιά. Συχνά δεν είναι δυνατό για όλα αυτά τα σκυλιά να πηγαίνουν βόλτα. Ο σκύλος συγχύζεται ακόμα περισσότερο όταν κάποιος τον αρπάζει από το κένελ για να πάνε βόλτα. Πάνω από την ανεκδήλωτη έντονη επιθυμία του να κινηθεί και το στρες, έρχεται η ενθουσιώδης πρόβλεψή του ότι επιτέλους θα τρέξει τριγύρω και έτσι βγαίνει ξανά εκτός ελέγχου… Μπορείτε να φανταστείτε πόσο χειρότερο μπορεί να είναι όταν σε αυτό το σκυλί βάζουν την ταμπέλα του σκύλου που δαγκώνει το λουρί και μετά τον βγάζουν βόλτα σπανιότατα ή και καθόλου. Το απωθημένο του εκτοξεύεται και το πρόβλημα χειροτερεύει, μερικές φορές τόσο πολύ που ο σκύλος όχι μόνο δαγκώνει το λουρί, αλλά ορμάει στα ρούχα ή και σε αυτόν που τον βγάζει βόλτα. Μια πιθανή λύση είναι να μη φοράτε κατευθείαν το λουρί στο σκύλο και μετά να τον πάτε βόλτα μιλώντας του ήρεμα, πιθανότατα να του προσφέρετε κάποια λιχουδιά και να περιμένετε μέχρι να είναι κατά το ήμισυ ηρεμότερος. Όταν μετά τον βγάλετε έξω θα είναι ακόμα σε υπερένταση αλλά όχι τόσο όσο πριν.
- Έντονο κοίταγμα : κοιτάζει έντονα π.χ μύγες και τις κυνηγάει όταν είναι νευρικός.
Επίσης, άλλα συμπτώματα άγχους στην υγεία του σκύλου :
- Διαταραγμένος σεξουαλικός κύκλος : Στα θηλυκά σκυλιά, το στρες οδηγεί σχετικά συχνά σε διαταραχή του σεξουαλικού κύκλου. Τα διαστήματα ανάμεσα στις περιόδους του οίστρου είναι είτε πολύ σύντομα είτε πολύ μακρά. Μερικές φορές το στρες έχει ακόμα σαν αποτέλεσμα τα σεξουαλικώς ενήλικα θηλυκά σκυλιά να μην έχουν περίοδο για χρόνια. Ωστόσο, ο επονομαζόμενος «συνεχής οίστρος», όπου μια σκυλίτσα χάνει αίμα για μεγαλύτερο διάστημα από το φυσιολογικό και μυρίζει ελκυστικά για τα αρσενικά σκυλιά, μπορεί επίσης να έχει σχέση με το άγχος.
- Δυσλειτουργίες του πεπτικού συστήματος : συμπτώματα όπως διάρροια ή εμετός είναι τα πιο συχνά συμπτώματα στρες.
- Αλλεργίες : Αλλεργικές αντιδράσεις σε φαγητό, ακάρεα, τσιμπήματα ψύλλων, γύρη, γρασίδι, εντομοκτόνα, κ.λπ., μπορεί να είναι σχετικές με άγχος, ή τουλάχιστον η χρονική πορεία της αλλεργίας μπορεί να έχει υποστεί σημαντική επιρροή από το επίπεδο στρες του σκύλου, επειδή το στρες που συνεχίζεται για μεγάλο χρονικό διάστημα αποδυναμώνει το ανοσοποιητικό σύστημα, λόγω του υψηλού ποσοστού κορτιζόλης.
-
Απώλεια όρεξης ή υπερφαγία : αν ένας σκύλος είναι στρεσαρισμένος υπερβολικά γιατί για παράδειγμα έχει εγκατασταθεί σε νέο περιβάλλον ή είναι υπερφορτισμένος από την πολύωρη εκπαίδευση τότε μπορεί να μην δέχεται ούτε τις αγαπημένες του λιχουδιές να φάει. Αντίθετα, άλλοι σκύλοι στις ίδιες καταστάσεις έχουν τάσεις να τρώνε τα πάντα ακόμα και ακατάλληλες τροφές ή αντικείμενα όπως πέτρες, χαρτί, ξύλο. Κι εδώ χρειάζεται προσοχή γιατί υπάρχει κίνδυνος παρακώλυσης του εντερικού σωλήνα ή τραυματισμός του πεπτικού συστήματος από αιχμηρά αντικείμενα.
- Δυσάρεστη μυρωδιά σώματος και ανάσας : ένα στρεσαρισμένο σκυλί λαχανιάζει περισσότερο με αποτέλεσμα να έχει κακή αναπνοή.
- Πιτυρίδα ή ξαφνικό μάδημα ή κακή κατάσταση τριχώματος και έντονο μάδημα : η πιτυρίδα εμφανίζεται ξαφνικά και σχετίζεται με ξηρό δέρμα και ο αγχωμένος σκύλος έχει πιτυρίδα συνήθως κατά την επίσκεψή του στον κτηνίατρο. Το ξαφνικό μάδημα παρατηρείται συχνά στις εκθέσεις σκύλων όπου η κλειστοφοβία, οι ήχοι, ο κόσμος και η αδυναμία διαφυγής τον στρεσαρίζουν. Και τέλος αν η κακή κατάσταση τριχώματος και το έντονο μάδημα έχουν μεγάλη διάρκεια στον χρόνο τότε είναι ένδειξη στρες και πολλές φορές οδηγούν στην απόκτηση φαλακρών σημείων.
- Ασθενική εμφάνιση : μαζί με τις παραπάνω περιπτώσεις όσον αφορά το τρίχωμα ένας στρεσαρισμένος σκύλος έχει μάτια θαμπά και βαθουλωμένα, η στάση του σώματος είναι καμπυλωτή και η ουρά κρέμεται. Με λίγα λόγια έχει την εικόνα ενός άρρωστου σκύλου.
-
Δερματικά προβλήματα : κλασικά σημάδια άγχους είναι η φαγούρα, έκζεμα κι ανοιχτές πληγές.
- Αλλαγές στο χρώμα των ματιών : σε κατάσταση έντονου στρες τα μάτια είναι κόκκινα επειδή η πίεση ανεβαίνει και προκαλεί την έκρηξη των λεπτών αιμοφόρων αγγείων στα μάτια.
- Μύτη που στάζει.
- Ιδρωμένες πατούσες : ένας σκύλος που έχει στρες ιδρώνει περισσότερο και συνήθως αυτοί οι σκύλοι αφήνουν ίχνη στα πατώματα ενός κτηνιατρείου επειδή είναι αγχωμένοι.