Τα κουτάβια δίνουν την αίσθηση ότι δεν κάνουν τίποτα καθ’ όλη την διάρκεια της ημέρας από το να παίζουν, να τρώνε, να κοιμούνται και ξανά πάλι από την αρχή. Ίσως όμως εκπλαγείτε από το πόσες γνώσεις απορροφούν κατά τους πρώτους μήνες της ζωής τους κι ας μην τους φαίνεται. Γνώσεις που θα επηρεάσουν την προσωπικότητά τους και τον χαρακτήρα τους ως ενήλικα σκυλιά. Στην πραγματικότητα, τα προβλήματα συμπεριφοράς που μπορεί να αντιμετωπίζει κάποιος με τον σκύλο του, πιθανότητα προέρχονται από αυτό που συνέβη ή δεν συνέβη όταν ήταν κουτάβια.
Τι εννοούμε;
Ενώ τα κουτάβια σίγουρα τρώνε και κοιμούνται πολύ, μαθαίνουν επίσης. Κατά τη διάρκεια αυτών των πρώτων εβδομάδων, το κουτάβι μαθαίνει τον κόσμο. Είναι ασφαλές? Είναι τρομακτικός; Πώς αντιδρά η μαμά σκυλίτσα σε νέους θορύβους και ανθρώπους; Ακόμη και πριν ανοίξουν τα μάτια τους, τα κουτάβια παίρνουν μια αίσθηση για τον κόσμο στον οποίο θα ζήσουν.
Το πώς θα διαμορφωθεί η προσωπικότητα ενός κουταβιού δεν είναι μόνο γενετικό και κληρονομικό αλλά παίζει εξίσου μεγάλο ρόλο το περιβάλλον και η συμπεριφορά της μαμάς σκυλίτσας. Πώς αντιδρά η μαμά σκυλίτσα στους νέους θορύβους ή στους μεγάλους; Φοβάται; Μένει ατάραχη; Μια φοβισμένη μαμά σκυλίτσα θα μεγαλώσει φοβικά κουτάβια. Αν εκείνη είναι ήρεμη, ήρεμα θα γίνουν και τα κουτάβια.
Τα κουτάβια μαθαίνουν επίσης κι επηρεάζονται από τα αδέρφια τους. Το πιο σημαντικό πράγμα που μαθαίνουν από τα αδερφάκια τους είναι τα μικροδαγκώματα. Όταν ένα κουτάβι δαγκώσει το άλλο πάνω στο παιχνίδι, μπορεί να του ξεφύγει και να δαγκώσει λίγο παραπάνω με αποτέλεσμα το άλλο να πονέσει και να φωνάξει. Ή θα κλάψει ή θα ανταποδώσει το δάγκωμα για να του δώσει να καταλάβει ότι πόνεσε και του δίνει το μήνυμα “την επόμενη φορά να προσέχεις και να δαγκώσεις πιο μαλακά”. Το ίδιο μπορεί να γίνει και στην σχέση μαμάς σκυλίτσας και κουταβιού. Η μαμά σκυλίτσα θα μάθει στο κουτάβι πού να σταματά και θα του μαθαίνει τα όρια με τον ίδιο τρόπο.
Η μαμά σκυλίτσα μαθαίνει στα κουτάβια της την σταθερότητα και την προστασία. Όταν ένα κουτάβι αποχωρίζεται την μαμά του πιο νωρίς από όσο πρέπει, δηλαδή πριν από 8 εβδομάδες αλλά ειδικά πριν από 6 εβδομάδες – είναι πιο επιρρεπή σε:
- Άγχος / Στρες αποχωρισμού
- Αυξημένο φόβο και νευρικότητα
- Υπερβολικό γάβγισμα
- Υπερβολική κτητικότητα στα παιχνίδια και στο φαγητό
- Επιθετικότητα
- Λανθασμένη συμπεριφορά στην τουαλέτα
- Έντονη τάση στην καταστροφή αντικειμένων
Ο καλύτερος χρόνος υιοθέτησης ενός κουταβιού είναι από 8 εβδομάδων και μετά. Από δύο μηνών δηλαδή και μετά. Εκτός από όλα τα καλά πράγματα που μαθαίνουν τα κουτάβια έως δύο μηνών που αναφέρονται παραπάνω, αυτή είναι μια “ευαίσθητη περίοδος” για ένα κουτάβι. Φέρνοντας μικρότερα από δύο μηνών κουτάβια σε ένα νέο περιβάλλον μπορεί να τους προκαλέσει φόβο και άγχος. Ενώ αν είναι από δύο μηνών και πάνω είναι πιο ανοιχτό στις νέες εμπειρίες.
Αν λοιπόν δείτε ότι ο σκύλος σας έχει θέματα συμπεριφοράς, ίσως αυτά τα θέματα να προέρχονται από εκείνη την περίοδο της ζωής του. Επειδή αποχωρίστηκε πολύ νωρίς την μαμά σκυλίτσα του και δεν πρόλαβε να του δώσει τα απαραίτητα μαθήματα για να γίνει ένας ισορροπημένος σκύλος.
Αυτό όμως δεν σημαίνει ότι ήρθε κι η καταστροφή του κόσμου! Με την ανάλογη εκπαίδευση, όλα λύνονται.
20
20
