Σύμφωνα με μια έρευνα που έκαναν Αυστριακοί ερευνητές στο Πανεπιστήμιο της Βιέννης όπου επικεφαλής της έρευνας αυτής ήταν η Dr Friederike Range, οι σκύλοι έχουν την τάση να μιμούνται τις κινήσεις των ανθρώπων.
Συγκεκριμένα οι σκύλοι για να μάθουν να επικοινωνούν με τους ιδιοκτήτες τους έχουν αναπτύξει έναν “αυτόματο μηχανισμό μίμησης” όπου σύμφωνα μ’ αυτόν κατανοούν καλύτερα την συμπεριφορά των ιδιοκτητών τους.
Βέβαια, όπως ισχυρίζεται η Dr Friederike Range, παίζει καθοριστικό ρόλο ο τρόπος που επικοινωνεί ο ιδιοκτήτης με τον σκύλο του όπως και ο τρόπος που παίζει μαζί του από την πρώτη στιγμή που τον υιοθετεί δηλαδή απ’ όταν είναι κουτάβι, όπου δίνει ανάλογη μορφή κι εξέλιξη στην ικανότητα της μίμησης.
Αυτό σημαίνει, σύμφωνα με τους Αυστριακούς ερευνητές και συγκεκριμένα την Dr Range , πως δεν βγαίνει αυθόρμητα από τον σκύλο, χρειάζεται εκπαίδευση.
Έτσι λοιπόν κάνανε κάποια τεστ για να ερευνήσουν αυτήν την συμπεριφορά.
Το τεστ είχε να κάνει με μια κούτα που την είχαν διαμορφώσει με τέτοιον τρόπο έτσι ώστε να ανοίγει στην μπροστινή πλευρά μια συρόμενη “πόρτα” με χερούλι. Το μόνο που είχαν να κάνουν οι ιδιοκτήτες ήταν να ανοίξουν την “πόρτα” είτε με το χέρι τους είτε με στόμα τους. Σε αντιστοιχία, για να πετύχει το τεστ έπρεπε ο εκάστοτε σκύλος να ανοίξει κι εκείνος την “πόρτα” είτε με την πατούσα αν ο ιδιοκτήτης του την άνοιξε με το χέρι είτε με το στόμα αν ο ιδιοκτήτης την άνοιξε με το στόμα. Δηλαδή, έπρεπε να χρησιμοποιήσει ο σκύλος την ίδια τεχνική με τον ιδιοκτήτη του για να κερδίσει την επιβράβευση, μια λιχουδιά.
Στη συνέχεια κάνανε το αντίστροφο τεστ. Δηλαδή, ο σκύλος έπρεπε να ακολουθήσει την αντίθετη τεχνική από αυτή που χρησιμοποίησε ο ιδιοκτήτης του. Αν π.χ άνοιξε ο ιδιοκτήτης την “πόρτα” με το χέρι, τότε έπρεπε ο σκύλος να την ανοίξει με το στόμα ενώ αν την είχε ανοίξει ο ιδιοκτήτης με το στόμα τότε ο σκύλος θα έπρεπε να την ανοίξει με την πατούσα.
Το αποτέλεσμα μετά το πέρας αυτών των δύο τεστ ήταν πως τα σκυλιά που χρειάστηκε να μιμηθούν τον ιδιοκτήτη τους, έμαθαν την άσκηση πολύ πιο γρήγορα απ’ ότι τ’ άλλα.
Αυτό σημαίνει πως τα σκυλιά έχουν την προδιάθεση να μιμούνται τις κινήσεις που κάνουν οι ιδιοκτήτες τους με τα χέρια ή το στόμα. Ο λόγος για τον οποίο γίνεται αυτό είναι επειδή ο σκύλος έχει τελείως διαφορετικό σχήμα σώματος απ’ ότι ο άνθρωπος κι αυτός είναι ένας τρόπος για να δώσει μια “ερμηνεία” στην τόσο διαφορετική εικόνα απ’ αυτόν, στην εικόνα του ανθρώπου και στο πώς κινείται.
Αυτό αποδεικνύει την προφανής εξέλιξη του σκύλου που είναι βέβαια ένα πλεονέκτημα. Μπορούν να μάθουν κάποιες πτυχές της ζωής, αποφεύγοντας την μέθοδο “δοκιμή και λάθος” όπου κρύβονται πολλοί κίνδυνοι πίσω απ’ αυτήν την μέθοδο.
Εν κατακλείδι, η έρευνα αυτή δείχνει πως η ικανότητα να μιμούνται οι σκύλοι τους ιδιοκτήτες τους δεν είναι έμφυτη, αλλά κρύβεται πίσω από “νευρώνες – κάτοπτρα” και την ικανότητα να εξελίσσονται μέσα από την μάθηση και την εκπαίδευση.
20
20
