Όπως θα δείτε στο video παρακάτω μια εταιρία έχει βγάλει ένα νέο προϊόν στην αγορά, τον μεταφραστή της “σκυλίσιας γλώσσας” (όπως λέμε “αγγλικής γλώσσας, γαλλικής” και ούτω καθ’ εξής…).
Είναι ένα έξυπνο; τρελό; ανούσιο; χρήσιμο gadget; αυτό θα το κρίνετε εσείς. Εγώ απλά σας το παρουσιάζω γιατί από την μεριά μου (την σκυλίσια πάντα) θεωρώ πως είναι ένα τουλάχιστον τρελό gadgetάκι. Τι εννοώ; Πρώτα απ’ όλα να σας εξηγήσω πώς λειτουργεί.
Ο μεταφραστής τοποθετείται πάνω στο κολάρο του σκύλου και όταν εκείνος γαβγίσει, ο ιδιοκτήτης μπορεί να διαβάσει την μετάφραση του γαβγίσματος σε μια συσκευή που θυμίζει τηλεκοντρόλ ή κινητό.
Τόσο απλά! Απλά, αναρωτιέμαι ποιος κατάφερε να μεταφράσει το γάβγισμα ενός σκύλου και κάτω από ποιες ιδιότητες; Δηλαδή, υπήρξε ποτέ σκύλος ο ίδιος; Στην προηγούμενη ζωή, ας πούμε; Γιατί μου φαίνεται λίγο αδύνατο να μπορέσει ένας άνθρωπος να “μετατρέψει” το γάβγισμα ενός σκύλου σε λέξεις. Πήγε σε κάποιο φροντιστήριο; Μελέτησε κάποιο βιβλίο; Έκανε κάποια έρευνα χρόνων όπως π.χ. οι ερευνητές που μελετούν τη ζωή των χιμπατζήδων; Πώς γνωρίζει πως το “γαβ” σημαίνει “πεινάω” και το “γουβ” σημαίνει “νυστάζω”;
Από την δική μου μεριά, ως Μάρσα, ένα σκυλάκι ταπεινό και ντροπαλό, πιστεύω από την μικρή εμπειρία μου στη ζωή ως ενάμιση χρόνων σκύλος, πως η αγάπη είναι ο μόνος μεταφραστής της “σκυλίσιας γλώσσας”. Όταν ένας σκύλος συμβιώνει με τον ιδιοκτήτη του στον ίδιο χώρο, τότε αναπτύσσεται ένα δέσιμο μεταξύ τους και τότε (και μόνο τότε) μπορεί ο ιδιοκτήτης να “μεταφράσει” το γάβγισμα του σκύλου του σε συνδυασμό με τη γλώσσα του σώματος.
Παραδείγματος χάριν, εγώ ζω μαζί με τους σκύλο – γονείς μου (ως γνωστόν). Οι οποίοι έχουν καταφέρει να καταλαβαίνουν τι τους ζητάω ανάλογα με το γάβγισμα αλλά και με την στάση του σώματός μου κι επίσης την τοποθεσία μου. Δηλαδή, αν βρίσκομαι μέσα στο σπίτι και κάποια στιγμή πάω στην κουζίνα και με τεντωμένα τα αυτιά γαβγίσω κοφτά μια – δυο φορές, τότε η σκύλο – μαμά μου γνωρίζει πως ζητάω φαγητό. Αν άλλη στιγμή, κουνάω έντονα και κυκλικά την ουρά μου, χαμηλώνω έως το πάτωμα το κορμί μου από την μέση και πάνω και γαβγίζω συνεχόμενα χωρίς σταματημό ενώ κοιτάζω έντονα στα μάτια τους σκύλο – γονείς μου, τότε ζητάω παιχνίδι.
Συμπερασματικά, πιστεύω πως μια απλή συσκευή δεν μπορεί να είναι αξιόπιστη όταν μεταφράζει ένα μέρος μόνο της επικοινωνίας. Πιστεύω πως χρειάζεται συνδυασμός καταστάσεων για να καταλάβει κάποιος τι θέλει να του πει ο σκύλος του.
Παρ’ όλα αυτά καλό είναι να δείτε το βιντεάκι γιατί οι γνώμες πάντα διίστανται και ίσως να σας βρίσκει σύμφωνους στην ύπαρξη αυτού του προϊόντος. Εδώ που τα λέμε κακό δεν κάνει και ίσως έχει και λίγη πλάκα αν το χρησιμοποιήσει κάποιος και δεν ενοχλεί βέβαια τον σκύλο που το φοράει. Κι ίσως να κάνει την δουλειά του… εσείς τι λέτε;
20
20
