Επιτέλους! Τώρα μπορώ να καμαρώνω και να περπατάω με ψηλά το κεφάλι όταν κάνω την βόλτα μου… Φανταστείτε την εικόνα : καμαρωτή κορμοστασιά, ψηλά το κεφάλι (για να κερδίζω και λίγους πόντους ύψους), ανοιχτά αυτιά έτοιμα για να πιάσουν το κάθε κομπλιμέντο που θα πετάνε οι περαστικοί, μουστάκια τεντωμένα για να’ μαι σε εγρήγορση, βλέμμα αφ’ υψηλού για να τονίζονται οι μεγάλες μου θηλυκές βλεφαρίδες, μια υποψία χαμόγελου στο στόμα για να φαίνονται οι γοητευτικές ρυτιδούλες μου στα χείλια όπως και οι “σακουλίτσες” μου(έτσι λέει τα πεσμένα μου χειλάκια η…
Read More