Πώς επηρεάζει το περιβάλλον το DNA του σκύλου; Μια πρόσφατη μελέτη που δημοσιεύτηκε στο Science Advances ρίχνει φως στο πώς έχει αλλοιωθεί το DNA των αδέσποτων σκύλων του Τσερνομπιλ, πιθανώς ως αποτέλεσμα της καταστροφής.
Οι ερευνητές μελετούν το DNA των σκύλων του Τσερνομπιλ
Ο πυρηνικός αντιδραστήρας του Τσερνομπιλ στη βόρεια Ουκρανία βίωσε μια καταστροφική έκρηξη στις 26 Απριλίου 1986. Η έκρηξη απελευθέρωσε σημαντική ακτινοβολία στην ατμόσφαιρα και η γύρω περιοχή επηρεάστηκε σε μεγάλο βαθμό. Σχεδόν 40 χρόνια αργότερα, το εργοστάσιο παραγωγής ηλεκτρικής ενέργειας του Τσερνομπιλ και οι γειτονικές του περιοχές είναι ακατοίκητες λόγω μόλυνσης από ραδιενέργεια. Όμως τα αδέσποτα σκυλιά συνεχίζουν να ζουν στη Ζώνη Αποκλεισμού του Τσερνομπιλ (CEZ), η οποία είναι σχεδόν τόσο μεγάλη όσο το Εθνικό Πάρκο Γιοσέμιτι, σύμφωνα με το Popular Mechanics (Το Εθνικό Πάρκο Γιοσέμιτι βρίσκεται στην Καλιφόρνια το οποίο έχει συνολική έκταση 761.266 στρεμμάτων).
Η περιοχή κατοικείται από οικογένειες σκύλων που ζουν και αναπαράγονται κοντά στο εργοστάσιο παραγωγής ενέργειας. Σύμφωνα με το Science News, «Οι σκύλοι εντός της ζώνης αποκλεισμού έχουν κοινή καταγωγή με γερμανικούς ποιμενικούς και άλλες φυλές ποιμενικού, όπως πολλοί άλλοι σκύλοι ελεύθερης αναπαραγωγής από την Ανατολική Ευρώπη».
Οι ερευνητές πήραν δείγματα αίματος και εξέτασαν το DNA 302 αδέσποτων σκύλων από το CEZ και το συνέκριναν με αυτό των σκύλων από την πόλη του Τσερνομπιλ, περίπου 10 μίλια μακριά. Τα αποτελέσματα ήταν εκπληκτικά: τα σκυλιά του Τσερνομπιλ έδειξαν σημάδια ταχείας εξέλιξης στο DNA τους. Αυτό που οι επιστήμονες δεν γνωρίζουν είναι αν οι αλλαγές οφείλονταν τελικά στην ακτινοβολία ή ήταν αποτέλεσμα της μεταξύ τους αναπαραγωγής (αιμομιξία).
Η μελέτη εγείρει σημαντικά ερωτήματα σχετικά με τις μακροπρόθεσμες επιπτώσεις της έκθεσης σε ακτινοβολία στα ζώα και τη δυνατότητα ταχείας εξέλιξης ως απάντηση στις περιβαλλοντικές πιέσεις. Ενώ οι επιπτώσεις της έκθεσης σε ακτινοβολία στα αδέσποτα του Τσερνομπιλ εξακολουθούν να είναι ελάχιστα κατανοητές, αυτή η μελέτη υποδηλώνει ότι η ταχεία εξέλιξη μπορεί να είναι ένας τρόπος με τον οποίο τα ζώα μπορούν να αντιμετωπίσουν τέτοιες προκλήσεις. Συνεχίζοντας τη μελέτη των γενετικών αλλαγών στους σκύλους του Τσερνομπιλ, οι ερευνητές μπορούν να αποκτήσουν πολύτιμες γνώσεις για τους μηχανισμούς της εξέλιξης και την ανθεκτικότητα των ζώων απέναντι στις αντιξοότητες γενικότερα.
Το καλό της όλης ιστορίας είναι πως παρά το γεγονός αυτό και τον φόβο του κοινού για μόλυνση, ορισμένα σκυλιά του Τσερνομπιλ διατέθηκαν για υιοθεσία μετά από μια περίοδο καραντίνας.
20
20
