Θυμάστε τον διαγωνισμό που είχα βάλει τα Χριστούγεννα; Θέλετε να μάθετε τι έγινε; Ακούστε λοιπόν…
Όταν έληξε ο διαγωνισμός έκανα την κλήρωση, ανακοίνωσα το όνομα του νικητή και τον ενημέρωσα προσωπικά ζητώντας του να επικοινωνήσει μαζί μου για να παραλάβει το δώρο του. Περίμενα, περίμενα, περίμενα… Αφού είδα πως δεν υπήρχε φως, τον ενημέρωσα ξανά πως είχε δέκα μέρες προθεσμία να επικοινωνήσει μαζί μου αλλιώς θα αναγκαζόμουν να επαναλάβω την διαδικασία της κλήρωσης γιατί ήθελα οπωσδήποτε να υπάρχει νικητής κι όχι ο διαγωνισμός να πέρναγε έτσι στο ντούκου… Ούτε φωνή , ούτε ακρόαση…
Στενοχωρήθηκα. Αναρωτήθηκα τι συμβαίνει. Ξέρετε, σε κάτι τέτοιες περιπτώσεις το μυαλό πηγαίνει στο κακό. Γιατί φαντάζομαι πως όταν κάποιος κερδίζει σ’ ένα διαγωνισμό, το μόνο που θα κάνει είναι να χαρεί. Έτσι δεν είναι; Εδώ, τι συμβαίνει; Διάβασε ποτέ την ανακοίνωση; Τα email που του έστειλα; Ελπίζω να είναι καλά κι απλά ο λόγος να ήταν πως δεν ενδιαφέρθηκε για την εξέλιξη του διαγωνισμού.
Έτσι λοιπόν, έκανα την κλήρωση για δεύτερη φορά και βγήκε νικήτρια η Clowie. Η Clowie είναι Ορεινός σκύλος των Πυρηναίων ή αλλιώς Pyrenean Mountain dog or Great Pyrenees. Είναι ενήλικας, θηλυκό και γεννήθηκε στην Αγγλία αλλά μετακόμισε και μένει μαζί με την οικογένειά της στην Ισπανία. Θέλετε να μάθετε την εξέλιξη της επικοινωνίας μας;
Την ενημέρωσα με email πώς έφτασε να είναι η νικήτρια του διαγωνισμού μου και της ζήτησα την διεύθυνση να της στείλω το δώρο. Και ξέρετε τι μου απάντησε; Πως εννοείται ότι χάρηκε που νίκησε αλλά μήπως θα με επιβάρυνε οικονομικά η απόσταση; (Να σας υπενθυμίσω πως εκείνη μένει στην Ισπανία κι εγώ στην Ελλάδα). Και συνεχίζει : “Έχω να σου προτείνω κάτι άλλο. Να δώσεις το δώρο μου, εκ μέρους μου, σε μία κοντινή σου φιλοζωική”. Τα έχασα με την απάντηση αυτή!
Πώς φαίνεται το μεγαλείο ενός ανθρώπου (γιατί θέλω να πιστεύω πως πίσω από την Clowie υπάρχει ένας ΆΝΘΡΩΠΟΣ με όλη τη σημασία της λέξης) ακόμα κι αν έχει “κρυφτεί” με σεμνότητα πίσω από αυτές τις απλές λέξεις “δώσε το δώρο μου σε μια φιλοζωική”.
Πρώτον, φάνηκε η ανθρωπιά και το φιλότιμο της όταν δεν θέλησε να με επιβαρύνει λόγω της απόστασης! Πείτε μου, ποιος άλλος θα το σκεφτόταν αυτό; Ποιος νικητής θα αρνιόταν να πάρει το δώρο του από φιλότιμο στις μέρες μας; Κανείς. Παρ’ όλο που επέμενα γιατί ήθελα όλοι οι συμμετέχοντες να πάρουν μέρος επί ίσοις όροις και να είμαι δίκαιη ώστε αν χρειαζόταν να έστελνα το δώρο και στην άλλη άκρη της γης.
Δεύτερον, έδειξε πόσο φιλόζωη και πόση αγάπη έχει μέσα της όταν χαρίζει απλόχερα το δώρο της σε μια φιλοζωική αντί να το πάρει εκείνη που το κέρδισε!
Έτσι λοιπόν της υποσχέθηκα με όλη μου την καρδιά να εκπληρώσω την επιθυμία της. Το δώρο ήταν ένα παιχνίδι για σκύλους. Όπως καταλαβαίνετε θα ήταν άχρηστο ένα παιχνίδι σε μια φιλοζωική. Κι έτσι, η δωρεά της Clowie θα ήταν η χρηματική αξία του παιχνιδιού. Βρήκα λοιπόν, το “Σωματείο Περίθαλψης και Προστασίας Ζώων” ή αλλιώς stray.gr κι έκανα κατάθεση στον λογαριασμό τους την δωρεά της Clowie.
Είναι ένα σωματείο από εθελοντές φιλόζωους που περιθάλπουν αδέσποτα ζωάκια, τα ταΐζουν, τους κάνουν τα εμβόλια, στειρώσεις και ψάχνουν οικογένειες να τα υιοθετήσουν.
Μπράβο στη νικήτρια Clowie. Αν και στην πραγματικότητα νικητές ήταν τα αδέσποτα με την καλή της πράξη, τη δωρεά. Ή μάλλον… Ξέρετε κάτι; Ξέρετε ποιος είναι ο ΜΕΓΑΛΟΣ νικητής; Εγώ! Εγώ που εντελώς τυχαία από ένα τυχαίο σερφάρισμα στο internet ψάχνοντας για φίλους που αγαπούν τους σκύλους σαν κι εμένα, έκανα φίλη μου την Clowie. Κάτι τέτοιες φιλίες είναι σπάνιες στις μέρες μας!
Σ’ ευχαριστώ Clowie που μπήκες στη ζωή μου… Σ’ ευχαριστώ που είσαι φίλη μου… Κι όπως έχει πει ο Walter Winchell ” Πραγματικός φίλος είναι αυτός που έρχεται κοντά όταν όλος ο υπόλοιπος κόσμος απομακρύνεται”…
Αν θέλετε να μάθετε περισσότερα για την Clowie μπορείτε να μπείτε και στο δικό της blog clowiescorner.wordpress.com
20
20
